Beste reclame ooit (30)

Effect is nul komma nul, want ze moeten mijn smaakpapillen operatief verwijderen voordat ik ook maar in de buurt kom van Pepsi Max. Desalniettemin een toffe reclame.

Arctic Jonkies

Op Koninginnedag beland ik aan het eind van de middag in Café Helmers, bij een optreden van Palio Superspeed Donkey (een MySpace-link ja, zo rollen ze schijnbaar). Totaal geen research gedaan hebbende, ben ik redelijk verbaasd dat er vier jongetjes van een jaar of vijftien op het podiumpje staan.

Binnen een minuut spelen ze mijn sceptische houding weg. Beste Neder-Britpopbandje wat ik in jaren heb gezien. Geweldig strakke drummer, aardige liedjes (hier is nog wat winst te boeken), en een zanger met een prachtig achteloze houding. Die gaat voor zijn zestiende op meer meisjeskamers zijn geweest dan een Hello Kitty-rugtas.

Het publiek is een opvallende mix van muziekscenesters, buurtbewoners, familieleden en klasgenootjes. Als lid van de eerste twee demographics krijg ik na afloop een biertje in mijn handen gedrukt van de Charlie Sheen van de Amsterdamse indiewereld. De drummer geeft hij een aai over de bol. Mag ook wel.

De internet-visibility van de Arctic Donkeys laat alleen nog wat te wensen over. Ze hebben een MySpace, for crying out loud. Die site was al dood voor zij geboren waren. Gelukkig speelden ze al eens bij 3FM, en waren daar camera’s aanwezig. Trouwens, mijn moeder spoelde mijn mond vroeger met zeep als ik dit soort taal uitsloeg. Misschien had ik het ook moeten verwerken in rockliedjes.